Martina Bernile: "Ik heb er geen spijt van dat ik voor boksen heb gekozen in plaats van een vaste baan." Livestream vanavond.

Het is een trein die Martina Bernile uit Novara en Hye Soo Park uit Seoul niet kunnen missen. De gouden WBA-titel in het vlieggewicht (vanavond vanaf 21.00 uur, live gestreamd op Repubblica.it, voorafgegaan door vier wedstrijden onder de radar) is een halve finale voor het wereldkampioenschap, en voor beiden zou winst het keerpunt zijn in hun carrière op hoog niveau, maar eentje die nog steeds ontbreekt. Ze waren allebei dicht bij de titel, aaiden hem bijna, maar slaagden er niet in hem te winnen. Bernile (in het Ibo-acroniem) tegen de Serviër Radovanovic (maar dan in het minigewicht), Hye Soo Park 5 jaar geleden (voor de WBA) in Zuid-Korea tegen de Chinees Jinyan Gao.

Martina Bernile: “Ik heb ook aan het mentale aspect gewerkt, het wordt een explosieve wedstrijd”

Kortom, winnen zou cruciaal zijn, ook vanwege de leeftijd (39 jaar voor de Italiaan, 37 voor de Zuid-Koreaan). "Het klopt, we hebben allebei een lange weg te gaan en deze wedstrijd is cruciaal", legt Martina uit aan Repubblica. De in Novara geboren vechter is een rivier in volle vloed, die de spanning van de wedstrijd niet lijkt te voelen. "Ik ben gemotiveerd, ik heb een tijdje niet alleen aan techniek en tactiek gewerkt, maar ook aan het mentale aspect van de wedstrijden." In die zin zal de Koreaanse, met haar langere armen en exponent van de grote Aziatische traditie in de lichte gewichten, een uitdagende hindernis vormen: "Ze heeft 18 jaar professionaliteit achter de rug, ik verwacht een grote uitdaging op de korte afstand. Maar ik heb er vertrouwen in dat ik terugkeer naar het vlieggewicht, mijn klassieke gewicht, waar ik een Italiaanse en een Europese titel heb gewonnen."

"Het was de juiste keuze om mijn baan bij het postkantoor op te zeggen, dat kan ik nu bevestigen"

Jaren geleden werd Martina beroemd door een drastische, sociaal bijna 'brute' keuze. Nadat ze op zeer jonge leeftijd een wedstrijd bij het postkantoor had gewonnen en een managementfunctie had bereikt die veel mensen tevreden zou hebben gesteld, liet ze alles vallen om zich aan het boksen te wijden. Eerst aan het management van een sportschool op Sicilië (in Mazara del Vallo), daarna keerde ze terug naar haar geboortestad Novara om een ​​nieuw gesprek te beginnen, zowel in de competitie als in het lesgeven. "Samen met mijn man Francesco Vaccaro, die ik nooit genoeg zal bedanken, hebben we een pakhuis gekocht. Onze sportschool heet Underdog Boxing, we hebben 250 kinderen, amateurs en deelnemers. Aan de bijeenkomst van vanavond doen vier boksers van mijn sportschool mee, twee jongens en twee meisjes. En binnenkort ben ik van plan om ook paraboksen te gaan doen." En over de baan die ze bij de post opzegde: "Op mijn 39e kan ik met zekerheid zeggen dat ik de juiste keuze heb gemaakt. In Novara ben ik een heldin, en dan zijn er mensen zoals Rolando Frascara en Giovanni De Carolis (de organisatoren, red.) die me alle mogelijke steun geven. Dus geen spijt en vol gas vooruit."